تفاوت مالتی پلکس ایران و فرانسه

سیستم‌های مالتی‌پلکس در خودروها به منظور کاهش پیچیدگی سیم‌کشی و بهبود ارتباط بین اجزای الکترونیکی طراحی شده‌اند. در ایران و فرانسه، این سیستم‌ها با تفاوت‌هایی در ساختار، نودها و استانداردها پیاده‌سازی شده‌اند. در ادامه، به بررسی تفاوت‌های کلیدی بین سیستم‌های مالتی‌پلکس ایرانی و فرانسوی می‌پردازیم:

۱. ساختار و توپولوژی شبکه

• فرانسه: خودروهای فرانسوی مانند پژو و رنو از سیستم‌های مالتی‌پلکس پیشرفته با ساختارهای پیچیده‌تر استفاده می‌کنند. این سیستم‌ها شامل نودهای تخصصی متعددی هستند که هر یک وظایف خاصی را بر عهده دارند. برخی از نودهای رایج در این سیستم‌ها عبارتند از:

  • BSI (Built-in Systems Interface): واحد مرکزی کنترل و ارتباط بین اجزای الکترونیکی.

  • COM2000: نود مرتبط با سیستم‌های کنترل فرمان و دسته راهنما.

  • BM34: مدیریت فیوزها و رله‌های خودرو.

  این نودها از طریق شبکه‌های ارتباطی مانند VAN و CAN با یکدیگر در ارتباط هستند و وظایف مختلفی را در سیستم برق خودرو انجام می‌دهند.

• ایران: در ایران، سیستم‌های مالتی‌پلکس با هدف بومی‌سازی و کاهش هزینه‌ها توسعه یافته‌اند. این سیستم‌ها شامل نودهای مختلفی هستند که برخی از آن‌ها عبارتند از:

  • CCN (Central Control Node): نود مرکزی کنترل.

  • DDN (Door Drive Node): کنترل درب‌ها.

  • FN (Front Node): مدیریت اجزای جلوی خودرو.

  • RN (Rear Node): مدیریت اجزای عقب خودرو.

  • FAM (Front Access Module): ماژول دسترسی جلویی.

  • BCM (Body Control Module): مدیریت کلی بدنه خودرو.

  این نودها در خودروهای ایرانی مانند پژو ۲۰۶، پژو پارس، سمند، دنا و دنا پلاس مورد استفاده قرار می‌گیرند و از طریق شبکه‌های ارتباطی با یکدیگر در تعامل هستند. 

۲. استانداردهای ارتباطی

• فرانسه: از استانداردهای VAN و CAN استفاده می‌شود. VAN برای ارتباطات با سرعت پایین و CAN برای ارتباطات با سرعت بالا به کار می‌رود.

• ایران: عمدتاً از استاندارد CAN با تغییرات بومی استفاده می‌شود. در برخی موارد نیز از استانداردهای دیگر مانند LIN بهره‌برداری شده است. 

۳. پیچیدگی و قابلیت توسعه

• فرانسه: سیستم‌های مالتی‌پلکس فرانسوی با ساختار پیچیده‌تر و قابلیت‌های بیشتر طراحی شده‌اند. این سیستم‌ها امکان افزودن تجهیزات جدید را به‌راحتی فراهم می‌کنند و از سطح پیچیدگی بالاتری برخوردارند.

• ایران: سیستم‌های ایرانی با هدف بومی‌سازی، کاهش هزینه‌ها و ساده‌سازی ساختار توسعه یافته‌اند. این سیستم‌ها از سطح پیچیدگی کمتری برخوردارند و قابلیت توسعه محدودی دارند.

۴. عیب‌یابی و تعمیرات

• فرانسه: عیب‌یابی و تعمیر این سیستم‌ها نیازمند تجهیزات تخصصی و دانش فنی بالا است. به دلیل پیچیدگی ساختار، فرآیند عیب‌یابی ممکن است زمان‌بر و هزینه‌بر باشد.

• ایران: عیب‌یابی و تعمیرات این سیستم‌ها ساده‌تر است و با ابزارهای بومی و آموزش‌های داخلی قابل انجام است. ساختار ساده‌تر این سیستم‌ها فرآیند عیب‌یابی را تسهیل می‌کند.

۵. خودروهای مجهز به سیستم مالتی‌پلکس

• فرانسه: خودروهایی مانند پژو ۲۰۶، پژو ۲۰۷ و رنو مگان از سیستم‌های مالتی‌پلکس فرانسوی بهره می‌برند.

• ایران: خودروهایی مانند پژو ۲۰۶، پژو پارس، سمند، دنا و دنا پلاس از سیستم‌های مالتی‌پلکس ایرانی استفاده می‌کنند.

در مجموع، سیستم‌های مالتی‌پلکس فرانسوی با ساختار پیچیده‌تر و قابلیت‌های بیشتر طراحی شده‌اند، در حالی که سیستم‌های ایرانی با هدف بومی‌سازی، کاهش هزینه‌ها و ساده‌سازی ساختار توسعه یافته‌اند. هر یک از این سیستم‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها بستگی به نیازها و اولویت‌های تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان دارد.